بررسی بار کاری پرستاران با استفاده از شاخص nas و عوامل مرتبط در بخش های مراقبت ویژه

سابقه و هدف: متناسب بودن بار کاری پرستاران از عوامل مهم در ایمنی و تضمین کیفیت مراقبت از بیماران می باشد. بنابراین اندازه گیری بار کاری پرستاران بخش های مراقبت های ویژه امری ضروری می باشد. هدف این مطالعه تعیین بار کاری پرستاران بخش های مراقبت های ویژه با استفاده از شاخص فعالیت های پرستاری و عوامل مرتبط با آن بود. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 285 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی و اطلاعات طبی بیماران از طریق چک لیست و پرونده بیماران طی یک دوره سه ماهه جمع آوری شد. برای ارزیابی بار کاری پرستاران از شاخص فعالیت های پرستاری (nas) استفاده شد. یافته ها: از کل بیماران مورد بررسی 162نفر (8/56 درصد) مرد و میانگین سنی بیماران 2/4±00/42 سال بود. 164 (5/57 درصد) تحت درمان دارویی و 121 نفر (5/42 درصد) تحت درمان جراحی بودند. بیش تر بیماران از طریق اتاق عمل پذیرش شده بودند. میانگین بار کاری بر اساس شاخص nas در نوبت کاری صبح 09/40± 56/121، در نوبت کاری عصر 98/34 ± 95/105 و در نوبت کاری شب 07/26± 57/99 بوده است. میانگین بار کاری بر اساس شاخص nas در سه نوبت کاری نیز 42/32 ± 03/109 بوده است. استنتاج: نتایج مطالعه نشان می دهد که میانگین بار کاری پرستاران بخش های مراقبت ویژه در هر سه نوبت کاری صبح، عصر و شب و در کل زیاد می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود از این شاخص برای تعیین تناسب بین فعالیت های پرستاری با تعداد پرستاران استفاده شود که بتوان با تخصیص تعداد کافی پرستاران خبره در بخش های مراقبت ویژه، کیفیت مراقبت از بیماران را تضمین نمود.